Kleuren van het gezichtje
Technieken
Benodigd materiaal
- aquarelpotloden voor ogen en mond
- een blokje warm rood bijenwaskrijt voor de wangen
- een lapje (bijvoorbeeld een restje tricot) om het krijt aan te brengen
Zoals in de inleidende hoofdstukken beschreven is, kan een kind in het fantasievolle spel een pop laten lachen, huilen of slapen. Dat gaat het beste als de uitdrukking van de pop zo neutraal is, dat de activiteit helemaal van het kind uit kan komen. Probeer het gezicht zo kleur te geven, dat de ogen, mond en wangen subtiel zijn aangeduid. Het lijkt wel of de pop naar het kind ’luisteren’ wil.
Werkwijze
Een manier van kleurgeven die de gezichtsuitdrukking het minst vastlegt, is inkleuren met kleurpotloden en bijenwaskrijt op de volgende manier:
- Kleur heel voorzichtig met een zacht kleurpotlood de ogen in. Gebruik niet te felle kleuren. Teken met het droge potlood en in een kleine beweging, tot het potlood voldoende kleur heeft afgegeven. Kleine ogen geven de pop een wakkere uitstraling, terwijl grotere ogen de pop juist wat dromerig laten zijn.
- Teken met een rood kleurpotlood de mond als een klein streepje of ovaal vlekje. Een boogje is al gauw te groot en te nadrukkelijk een lachende of pruilende mond.
- Een blos op de wangen wordt aangebracht met een lapje, waarop wat rood bijenwaskrijt is gestreken.
Vooral bij de kennismaking tussen kind en pop, spreekt een mooi ingekleurd gezichtje het kind aan. Als het kind de pop al langer heeft, zal de kleur van het gezichtje vervagen. Vaak merkt het kind dat niet eens. Het nauwelijks gekleurde gezicht van de pop is nog meer open voor elke emotie.
